Sura Hart ne diyor?
Çocuklar için iş birliği içinde çalışmak şaşırtıcı derecede
doğaldır. Nasıl etkileşim kuracaklarına dair yeni seçimleri ve becerileri
olunca, endişeleri duyulduğunda ve ihtiyaçları karşılandığında; birlikte
çalışmanın, birlikteliğin en keyifli hali olduğunu anlarlar.
İlişki temelli bir sınıfta, hem kendilerinin hem de
başkalarının armağanlarının farkına varmaları için çocuklara destek olunur. Çocuklar
kendi armağanlarını vermenin ve başkalarının armağanlarını almanın yollarını
ararlar. “Birbirine bağlar” ihtiyaçlarını karşılamaları için öğrencilerinize
yardımcı olabilirsiniz.
Ben ne düşünüyorum?
Çocukları gözlemlemeyi çok seviyorum. Hele ki, öğle araları
oynarken. Gözümün önüne karıncalar geliyor. Kendilerini organize etme
biçimleri, iş birliği içinde çalışmaları, uyumu...Gerçekten şaşırtıcı derecede
doğal. Gözlemlerken nerede zorlandıklarına odaklanıyorum. Başlarken, oyunun
kurallarının herkes için yeterince net olmaması, yeni bir durumla
karşılaştıklarında ele alış biçimleri, her birinin ihtiyaçlarını karşılayacak
stratejiler bulmaya çalışma da üzerine çalışacağımız yeni yollar olarak göz
kırpıyor bana. Tüm bunlar, birbirine bağları güçlendirecek çalışma alanları,
güçlenecek ve çocuklarca kendi ilişkilerine transfer edilecek... Sadece öğle
aralarında oyun oynarken değil, birlikte yaşarken.
Çocuklarla nasıl paylaşıyorum?
Birbirimize bağları güçlendirdikçe, birbirimizin
armağanlarını görmemizin, her birimizin ihtiyaçlarını gözetecek stratejiler
bulmamızın daha kolay olacağını düşünüyorum. Bununla ilgili uyguladığımız iki
yol paylaşacağım, ilki Sevgi Duşu. Birbirimize güzel sözler söylememiz,
birbirimizin hayatına olan katkılarını paylaştığımız bir çember. Çembere
başlarkenki topluluk olma halinizle, çember sonundaki halinizin arasında gözle görülür,
kalp ile hissedilir bir fark olacağına eminim, bizde her seferinde böyle oldu.
Çembere ifadelerinizin örnek oluşturması açısından sizin başlamanız
kolaylaştırıcı olabilir. Çemberden bir kişi ortaya gelir ve kalan herkes,
ortadaki kişi ile ilgili paylaşımda bulunur.
Yine başlarken, her birinize sıra geleceğini paylaşmanız ve
ona göre bir konuşma süresi belirlemeniz Sevgi Duşu’nun akışına katkıda
bulunacaktır. Biz her haftanın Cuma kapanış çemberini buna ayırmaya başladık,
yaptıkça birbirleri ile ilgili ifadelerinin daha spesifikleştiğini görmek
mutluluk verici.
Bir diğeri de öğle arasına çıkmadan hemen önce çocuklarla
yaptığım paylaşım. Yukarıda öğle arası ile ilgili yaptığım gözlemleri onlarla da paylaştım ve bir yol
önerdim. Öğe arasına çıkmadan önce, çocuklara şu soruları soruyorum, bazen de
tahtaya yazıyorum, böylelikle bu konuyu odağa taşıyorum.
- Oynayacağınız oyunun/oyunların kurallarını herkes biliyor mu? Bilmiyorsa kimin anlatacağı ile ilgili iş bölümü yaptınız mı?
- - Oyunun kurallarını herkes kabul ediyor mu? Değişiklik önerisi olan var mı? Oyun sırasında aklına bir değişiklik önerisi gelen olursa bunu nasıl ifade etsin?
- - Oyunda bir anlaşmazlık çıktığında ne yapacaksınız? Bu hepinizin kabul ettiği bir yol mu?
Bu soruları cevapladıktan, birbirlerini duyduktan sonra öğle
arasına geçiyorlar. Uyum ve
geliştirdikleri iş birliğinde dönüşümün başladığını söyleyebilirim
gerçekten, bir süre sonra birlikte konuşmayı bıraktık, ben soruları hatırlatıp
ayrılıyorum yanlarından. Böylelikle gözlemlediğim tıkanık noktalar, büyüme
gelişme alanlarımız oldu.
Kendimi nasıl değerlendiriyorum?
Gözlem yapmanın kerametine inandığım ve buna gün içinde
zaman ayırdığım için kendimi kutluyorum. Birbirine bağlar, içimdeki bütünlüğü
çokça destekleyen bir kavram. Sıkıca el ele tutuşmuş tüm bağlarıma şükranla...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder